Wie zich schuldig voelt, mag zich aangesproken voelen.

In deel 1 is der Schuh onderwerp.

Aan wie de schoen past: wem (demjenigen, dem) der Schuh passt.

Der Schuh passt mir.

Wer den Schuh passt = wer den Schuh anprobiert: Degene (onderwerp) die de schoen (in de winkel) past, maar dat is hier niet bedoeld.

In deel 2 is ihn (den Schuh) lijdend voorwerp.

De werkwoordsvorm ziehe is hier conjunctief tegenwoordige tijd van type 'Leve de koning'. Ook: der möge ihn anziehen.

De vaste cominatie warten auf combineert met de 4e naamval (der Bus - auf den Bus).

Het gaat om een mentale/abstracte betekenis, dus niet om een plaatsbepaling, beweging of richting.

Warten in/an/auf (het station) als plaatsbepaling: waar?, dan 3e naamval. Ich warte auf dem Bahnsteig (3e) auf den Zug (4e).

Ich warte auf dem Bus (3e naamval): Ik wacht bovenop de bus. Dit zou eveneens een plaatsbepaling zijn maar is een enigszins onrealistische situatie.

schalten: schakelen, er wordt een extra dag 'ingeschakeld'

das Schreckensjahr: desastreus jaar

Wechseljahr bestaat alleen in het meervoud: die Wechseljahre = 'de overgang' (menopauze).

sich auskennen (wederkerig): de buurt, de weg kennen

ook: bekend zijn met een onderwerp / verstand hebben van

Ich kenne mich mit Autos aus.

(sich aus)kennen - kannte (sich aus) - (hat sich aus)gekannt

Ich bin hier nicht bekannt: Men kent mij hier niet.

Er ist bekannt wie ein bunter Hund: Iedereen kent hem (hier).