ich esse

du isst

er/sie/es isst

Bij sterke werkwoorden verandert de -e- bij deze persoonsvormen in -i-.

Der Mensch ist, was er isst :)

Der Film (zie 1e zin) is in zin 2 lijdend voorwerp, dus 4e naamval mannelijk: Ich finde diesen Film schön.

Der/dieser/ein Film bestaat uit de stam van een werkwoord (filmen = een film maken). Deze woorden zijn bijna altijd mannelijk.

mögen: houden van, graag mogen (ook: lusten)

onregelmatig (net als in het Nederlands):

ich, er, sie, es, jeder mag - wir mögen

du magst

mochte: verleden tijd 

möchten: zou graag willen, dus de beleefde vorm om een wens te uiten

Voorbeeld: de naam 'Veen' spel je mondeling

'vouw [fauw], doppel ee, én'.

Er zijn slechts enkele woorden met een v aan het begin die als w worden uitgesproken, bijvoorbeeld das Virus, die Vase.

Maar ook in het midden: das Klavier. Het betreft woorden die oorspronkelijk uit een andere taal stammen.