ich, er, sie, es muss

du musst

ihr müsst

wir müssen

uns (lijdend voorwerp) 

euch: 3 en 4e naamval van ihr

Ich habe euch (lijdend voorwerp) gesehen.

Ich habe euch (meewerkend voorwerp) eine Mail (lijdend voorwerp) geschrieben.

unbedingt: beslist / per se

Ik geef/schenk de waardebon aan mijn vader: meewerkend voorwerp, 3e naamval.

In dit type zin is de persoon (Vater) vrijwel altijd meewerkend voorwerp (3e naamval) en het 'ding' (Gutschein) lijdend voorwerp (4e naamval).

Der/ein Gutschein (waardebon)

Het woord bestaat uit de stam van een werkwoord (scheinen: een oude betekenis is laten zien). Deze woorden zijn overwegend mannelijk.

"Feierabend!" is een vaste uitdrukking als men met iets stopt.

(Ook: Wir machen jetzt Schluss.)

Je hoort het ook wel eens als een café gaat sluiten.

Letterlijk: 'feestavond' - we vieren dat we nu vrij zijn.

der Feiertag: de feestdag, gedenkdag

die Ferien (meervoud): de vakantie

Moe spreek je iets langergerekt uit dan moet, zoet en soes.

De regel is dat Duitse klinkers iets langer worden uitgesproken (das Glas, der Mut) behalve als er dubbele medeklinkers volgen bijv. -mm-/-ll-/-ck- /-st/-ft.

De -uu- als in muur: die Mühe (moeite).

De -oe- als in soes is een korte -oe- als in der Kuss.

Taalgrapje:

Eine Kuh macht Muh (zegt 'moeh') - viele Kühe machen Mühe (die Mühe = de moeite, de inspanning).