Wissen is een onregelmatig werkwoord: enkelvoud met -ei- en meervoud met -i-

ich weiß

du weißt

er (dein Vater), sie, es weiß

wir wissen - ihr wisst

Ik geef/schenk de waardebon aan mijn vader: meewerkend voorwerp, 3e naamval.

In dit type zin is de persoon (Vater) vrijwel altijd meewerkend voorwerp (3e naamval) en het 'ding' (Gutschein) lijdend voorwerp (4e naamval).

Der/ein Gutschein (waardebon)

Het woord bestaat uit de stam van een werkwoord (scheinen: een oude betekenis is laten zien). Deze woorden zijn overwegend mannelijk.

Das Zeug [tsoik]: algemeen (verzamel)woord voor diverse voorwerpen (spullen). Vaak wordt het afkeurend gebruikt, met dezelfde oorspong als het Nederlandse zooi.

Paddo's sind schlechtes Zeug. Räum dein Zeug auf! 

In samengestelde woorden: das Werkzeug (gereedschap), das Spielzeug (speelgoed), das Arbeitszeug (werkkleding e.a.).

rotzooi: das Dreckszeug, das Gelumpe, der Plunder

Das Dings lijkt op het Nederlandse dingetje. Je weet niet hoe je het voorwerp moet noemen. Elk voorwerp kan ook das Teil genoemd worden.

de zool: die Sohle (Schuhsohle)

de getuige: der Zeuge

angeblich: zogenaamd / men zegt dat

De klank van de Duitse -u-: oe.

De uitspraak van -ui- in een Duits woord: oei.

Deze klank komt in het Duits alleen voor in Pfui en de uitroep uiuiui: ojé! en het kinderboek 'Hui Buh'.

De stadsnaam Duisburg en de naam van het eiland Juist worden met de Duitse -ü- uitgesproken.

De Nederlandse klank -ui- bestaat niet in het Duits.

De Nederlandse klank -ij- lijkt op de Duitse -ei-, al spreken Duitsers het eerder uit als -ai-.

De Nederlandse eu: -ö- als in Möbel.